Saturday, May 31, 2008

Οι χαμένοι της παγκοσμιοποίησης χρειάζονται συμπαράσταση

Από τον Ντάνι Λέπζινγκερ και τον Μάικλ Σπενς*

Globalisation's losers need support
© Financial Times

Η συζήτηση για την παγκοσμιοποίηση συμπεριλαμβάνει αναγκαστικά προβληματισμό για τον τρόπο διακυβέρνησης, το εύρος των κρατικών παρεμβάσεων, τη διαχείριση των κινδύνων. Τίποτα ωστόσο δεν είναι περισσότερο σημαντικό από το να εξετάζουμε ποιοι είναι «νικητές» και οι «χαμένοι» της παγκοσμιοποίησης -είτε απόλυτα, είτε σχετικά- στις αναπτυσσόμενες αλλά και τις αναπτυγμένες χώρες.

Η βιώσιμη οικονομική μεγέθυνση επεκτείνεται στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Από την άποψη της ταχύτητας της επέκτασής της και της εμβέλειάς της, το φαινόμενο είναι πρωτοφανές στην ιστορία. Κατέστη δε δυνατό λόγω της προσβασιμότητάς της και της δυνατότητας ενσωμάτωσης που διαθέτει η παγκόσμια οικονομία.

Έτσι λοιπόν, το διακύβευμα είναι σημαντικό.

Συχνά όμως η οικονομική μεγέθυνση επιτείνει τις εισοδηματικές ανισότητες. Χρειάζονται ως εκ τούτου πολιτικές καταπράυνσης των αρνητικών επιπτώσεων της παγκοσμιοποίησης στους «χαμένους» των εξελίξεων.

Τα τελευταία δέκα χρόνια, στην Κίνα, το φτωχότερο 10% του πληθυσμού είδε το εισόδημά του να αυξάνει κατά 42%. Το εισόδημα του μεσαίου 80% αυξήθηκε κατά 115% και του πλουσιότερου 10% κατά 168%. Οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί. Οι πάντες ευνοήθηκαν από την ανάπτυξη, αλλά όχι ισότιμα.

Παρόμοια είναι η κατάσταση σε άλλες ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Ινδία.

Η κατανομή του εισοδήματος στις ΗΠΑ είναι διαφορετική, αλλά σχετίζεται με τις ίδιες εξελίξεις. Τη τελευταία εικοσαετία, η παραγωγικότητα και τα πραγματικά εισοδήματα αυξήθηκαν και στις ΗΠΑ, αλλά οι «μεσαίοι» κέρδισαν λιγότερα από τους φτωχότερους, πόσο μάλλον από τους πλουσιότερους. Τα μεσαία εισοδήματα αυξάνονταν ετησίως κατά 0.4%, ενώ τα ανώτερα κατά 1.25%· εδώ οι αριθμοί είναι μικροί, αλλά σε διάστημα μιας ή δύο δεκαετιών γίνονται σημαντικοί.

Στην περίπτωση των ΗΠΑ και των υπολοίπων αναπτυγμένων κρατών, οι εξελίξεις δεν καθορίστηκαν αποκλειστικά από την παγκοσμιοποίηση. Υπήρξε μεν μια σταδιακή αλλαγή στο βιομηχανικό καταμερισμό της εργασίας, που επιτάθηκε λόγω της παγκοσμιοποίησης, αλλά υπήρξαν και άλλοι παράγοντες: ένας είναι οι φορολογικές πολιτικές· άλλος η τεχνολογική ανάπτυξη -ορισμένες πλευρές των τεχνολογιών πληροφόρησης κι επικοινωνίας (ΤΠΕ) έπληξαν ορισμένες θέσεις εργασίας. Πρόκειται για ένα εσωτερικό φαινόμενο, που λίγη σχέση έχει με την παγκοσμιοποίηση ή τη μετεγκατάσταση των επιχειρήσεων, εντούτοις όμως ζημίωσε, και συνεχίζει να ζημιώνει, κάποιους μισθωτούς.

Ένα άλλο, πιο πρόσφατο φαινόμενο, αφορά τις υπηρεσίες. Εκεί η απασχόληση σταδιακά αποσυνδέεται από τη γεωγραφική γειτνίαση, ενώ η μείωση του κόστους των συναλλαγών επιταχύνει την παγκοσμιοποίηση κι επηρεάζει τα εισοδήματα.

Η παγκοσμιοποίηση είναι συνολικά θετική, αλλά έχει νικητές και χαμένους. Στις αναπτυσσόμενες και τις αναπτυγμένες χώρες πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν να ληφθούν προστατευτικά μέτρα.

Οι φωνές αυτές χρειάζεται να ελεγχθούν. Το κόστος της απεμπλοκής από την παγκοσμιοποίηση θα είναι υπέρογκο, καθώς θα μειώσει τους ρυθμούς ανάπτυξης, ιδιαίτερα των πιο φτωχών κρατών. Είναι πολύ πιο σώφρον να εκμεταλλευόμαστε τα αγαθά της παγκοσμιοποίησης και ταυτόχρονα εφαρμόζουμε εσωτερικές πολιτικές που μειώνουν κατά το δυνατό τις επιπτώσεις της στο επίπεδο της αναδιανομής, που είναι ένας τομέας που απασχολεί όλες τις παγκοσμιοποιούμενες χώρες.

Η Ινδία π.χ. είναι ένας εν δυνάμει οικονομικός γίγας. Τα τελευταία 15 χρόνια η χώρα ενσωματώθηκε πολύ περισσότερο στην παγκόσμια οικονομία κι άρχισε να ανταγωνίζεται αποτελεσματικά σε πολλούς τομείς· αρχικά στις υπηρεσίες, σταδιακά και σε άλλους. Κι όμως, ενώ πολλοί Ινδοί θεωρούν τη διαδικασία των μεταρρυθμίσεων και της παγκοσμιοποίησης αμετάκλητη, υπάρχουν κι αντιστάσεις.

Όπως θα ήταν αναμενόμενο σε κάθε υγιή δημοκρατία, στο εσωτερικό της Ινδίας αναπτύσσονται επικριτικές εσωτερικές φωνές, που δίνουν έμφαση στην αύξηση των εισοδηματικών ανισοτήτων, και που θα μπορούσαν εν δυνάμει να επιβάλουν μία οπισθοχώρηση προς την προηγούμενη προβληματική κατάσταση, του παρεμβατικού δημοσίου τομέα και της έλλειψης ανταγωνισμού.

Όπως συμβαίνει σε πολλές άλλες χώρες, οι αντιπαραθέσεις για την παγκοσμιοποίηση τείνουν (καμιά φορά σκόπιμα, λόγω πολιτικής υστεροβουλίας) να αποπροσανατολίζουν τη συζήτηση από τις εσωτερικές πολιτικές προκλήσεις.

Η Ινδία διαθέτει ήδη έναν ταχέως αναπτυσσόμενο τομέα υπηρεσιών, που εξυπηρετεί ολόκληρο τον κόσμο. Έχει όμως ακόμα να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα, όπως η αύξηση και ο εξορθολογισμός των κρατικών της παροχών, η βελτίωση της εκπαίδευσης, οι αλλαγές στις συνθήκες εργασίας και τις εργασιακές σχέσεις και η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, ειδικά για νέες υποδομές. Αν τα έκανε αυτά, η Ινδία θα ήταν καλύτερα προετοιμασμένη να συμμετάσχει στο επόμενο κύμα εκβιομηχάνισης και να αυξήσει το ποσοστό του πληθυσμού της που απασχολείται σε τομείς αιχμής.

Ο λόγος που οι πάντες, στο εσωτερικό και το εξωτερικό, αισιοδοξούν για το μέλλον της Ινδίας, είναι δίχως άλλο πως η χώρα χαρακτηρίζεται από μία εξαιρετικά αποτελεσματική δημοκρατία και διαθέτει ηγέτες που έχουν συνείδηση των ωφελημάτων από την περαιτέρω ένταξη της χώρας τους στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Προκειμένου να σταθεροποιηθεί όμως η εθνική αυτή πορεία υπέρ των μεταρρυθμίσεων, τα οφέλη της ανάπτυξης θα πρέπει να γίνουν πιο απτά, σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα.

Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν πάνω-κάτω παρόμοια προβλήματα. Η παγκοσμιοποίηση ευνόησε την παραγωγικότητα και οδήγησε σε εισοδηματικά οφέλη, λόγω της πτώσης των τιμών σε προϊόντα και υπηρεσίες. Τα στοιχεία όμως δείχνουν πως τα οφέλη αυτά διανεμήθηκαν άνισα. Η σχετική μείωση του εισοδήματος της αμερικανικής μεσαίας τάξης αποτελεί πρόβλημα.

Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να έχουμε μια αποτελεσματική, ευέλικτη και καινοτόμα οικονομία, θα συνεχίσουμε να έχουμε φαινόμενα αναδιαρθρώσεων και «δημιουργικής καταστροφής».

Αυτού του είδους ο δυναμισμός όμως, χρειάζεται να στηρίζεται σε δύο πυλώνες: από τη μια προγράμματα που βοηθούν τους ανθρώπους να αλλάζουν επάγγελμα, από την άλλη ισχυρό κοινωνικό δίκτυ ασφαλείας κι εξασφαλισμένη πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες, όπως η εκπαίδευση και η υγεία.

Η πρόσβαση σε αυτές τις βασικές υπηρεσίες δεν μπορεί να εξαρτάται από τα σκαμπανεβάσματα της οικονομικής δραστηριότητας -ή από ατομικές συγκυρίες.

Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να έχουμε μία ανοικτή οικονομία, θα χρειαστεί να αποκτήσουμε περισσότερη κοινωνική προστασία από όση είχαμε στο πρόσφατο παρελθόν. Πρόκειται περί ενός κοινωνικού συμβολαίου. Επαφίεται στην πολιτική να σχεδιασθεί αυτή η κοινωνική προστασία ούτως ώστε να έχει όσο το δυνατό ολιγότερες παρενέργειες στην ευελιξία και την αποτελεσματικότητα της οικονομίας -που είναι το θεμέλιο της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.

Οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ινδία συνιστούν καλά παραδείγματα των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε.

Χρειάζεται να συνεχίσουμε στη πορεία των γρήγορων οικονομικών αλλαγών, που προκύπτουν από την τεχνολογική ανάπτυξη και τη δυναμική της παγκόσμιας οικονομίας, εξισορροπώντας την όμως με πολιτικές που αναδιανέμουν την οικονομική ανάπτυξη και τα οφέλη της.

Danny Leipziger είναι αντιπρόεδρος της «παγκοσμίου τράπεζας» και της επιτροπής «μεγέθυνση και ανάπτυξη». Ο Michael Spence είναι βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος. και πρόεδρος της επιτροπής «μεγέθυνση και ανάπτυξη». Η μετάφραση έγινε από την ομάδα του PPOL.

34 comments:

  1. ok, αν και σήμερα βλέπουμε ότι έχουν πάει όλοι στην παραλία. Άρχισε η ζέστη βλέπεις...

    ReplyDelete
  2. Η Ινδία προορίζεται να αποτελέσει μέλος της συμμαχίας των δυτικών δημοκρατιών και μια πολύ ωραία σφήνα στον δυνητικό άξονα Ρωσίας-Κίνας (Σύμφωνο Σαγκάης).

    Οι αναπτυσσόμενες οικονομίες θα συνεχίσουν την ανοδική τους πορεία στο μέτρο που εξασφαλίζουν επαρκή πρόσβαση σε κεφάλαια, νέες τεχνολογίες, πηγές ενέργειας και πρώτες ύλες.

    Αν εξασφαλίσουν όλα τα παραπάνω, μπορούν να εφαρμόσουν στο εσωτερικό τους ευέλικτες πολιτικές προστασίας των αδύναμων και των χαμένων της παγκοσμιοποίησης, αλλά και να προωθήσουν τις επενδύσεις υποδομών που χρειάζονται. Από την άλλη όμως ολοκληρωτικά καθεστώτα μάλλον δεν αντιλαμβάνονται την κοινωνική συνοχή και την αναδιανομή με όρους μιας δυτικής δημοκρατίας.

    Για τα επόμενα 10-15 χρόνια, και εφόσον οι τιμές του πετρελαίου σταθεροποιηθούν σε κάποια λογικά πλαίσια, οι προοπτικές ανάπτυξης αυτών των χωρών είναι πάρα πολύ καλές. Όταν όμως παρέλθει αυτό το διάστημα και αρχίσουν να απειλούν την τεχνολογική πρωτοκαθεδρία της Δύσης τα πράγματα θα σφίξουν πολύ.

    Είναι άλλο πράγμα να εξάγεις παντόφλες και από την άλλη να εισάγεις προϊόντα τεχνολογίας αιχμής που υπόκεινται και σε αυστηρούς περιορισμούς, κι άλλο πράγμα να πλημμυρίζεις την υφήλιο με υψηλής τεχνολογίας φτηνές συσκευές ευθέως ανταγωνιστικές με εκείνες της Δύσης.

    Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν αυτό γίνεται κι από δικτατορικά καθεστώτα τα οποία γράφουν την κοινωνική συνοχή στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Αν πεισθούν τελικά οι Ινδοί και περισσότερο οι Κινέζοι να παίξουν με τους όρους της Δύσης αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Προς το παρόν η εξασφάλιση του ημερήσιου γεύματος φαίνεται να είναι αρκετό για την πλειοψηφία των λαών στον τρίτο κόσμο.

    Μια πρόγευση των πραγμάτων που έρχονται παίρνουμε ήδη και στην Αφρική. Η διαρκής διεύρυνση της Κινεζικής επιρροής στην μαύρη ήπειρο καθώς και η συνεχής ενασχόληση με το κυνήγι τρομοκρατών, ώθησε τις ΗΠΑ να δημιουργήσουν (1η Σεπ 2007) μια νέα ξεχωριστή αφρικανική στρατιωτική διοίκηση την ΑFRICOM.

    Μία υπενθύμιση για τον καθοριστικό ρόλο που θα παίξει τα επόμενα χρόνια αυτήν η παρθένα και για πολλόυς ξεχασμένη ήπειρος.

    ReplyDelete
  3. Σας αφιερώνω σήμερα ένα avi, δύο λεπτων και δυο δευτερολέπτων, μιά αριστουργηματική στιγμή του Ελληνικού Κινηματογράφου,

    πριν η
    ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ των ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΩΝ και
    η συνέχειά της, η ΤΥΡΑΝΝΙΑ του 81,

    μετατρέψουν την ΠΑΤΡΙΔΑ μου σε ένα ΒΟΘΡΟ.

    ReplyDelete
  4. ANAΓΚΑΙΑ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ

    Διαβάζω σήμερα ένα θαυμάσιο άρθρο του λ. Χ Τσούκα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Iδού μερικά αποσπάσματα που ΑΞΙΖΟΥΝ όσο τόμοι αναλύσεων!

    Αυτοί που θρηνούν σήμερα για τη συνδιοίκηση του ΟΤΕ με τη D.T., ουδέποτε εκδήλωσαν τη δυσαρέσκειά τους για την εικοσιπενταετή συνδιοίκηση με τα συνδικάτα. Από το 1982, η χρονιά που ο κ. Αρσένης «κοινωνικοποίησε» τις ΔΕΚΟ, τα συνδικάτα κατέστησαν ο σταθερός πόλος εξουσίας σε ένα σκηνικό πρόσκαιρων, πολιτικά διορισμένων και, γι’ αυτό, συνήθως αδύναμων διοικήσεων. Τώρα τα χάνουν όλα: ευκαιρίες για ρουσφέτια, πολιτική επιρροή, μίζες. Η Siemens θα λυπηθεί ιδιαίτερα.

    Οσοι στο ΠΑΣΟΚ διερωτώνται γιατί η κυβέρνηση πουλάει σήμερα τον ΟΤΕ, βολικά ξεχνάνε ότι η αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή είχε συμπεριληφθεί στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Σημίτη το 2001. Ο σχετικός προβληματισμός υπήρχε από τότε, δεν είναι καινούργιος. Το νέο στοιχείο σήμερα είναι η απροσδόκητη εξαγορά του 20% του οργανισμού από τη MIG, και το δυναμικό στρατηγικό παίγνιο που αυτή δημιούργησε. Το γεγονός ότι το μεγαλύτερο υπερτίμημα από την παραχώρηση της διοίκησης του ΟΤΕ στη D.T. το εισπράττει, στην ουσία, η MIG και όχι το ελληνικό κράτος, δείχνει για μια ακόμη φορά ότι το ελλαδικό πολιτικό σύστημα είναι ανίκανο να προσθέσει αξία στους δημόσιους οργανισμούς.

    Η προσφιλής τακτική των κυβερνήσεων και των δύο κομμάτων εξουσίας είναι οι σταδιακές μετοχοποιήσεις μεγάλων ΔΕΚΟ, κυρίως γιατί έτσι μειώνονται οι αντιδράσεις και, άρα, ελαχιστοποιείται το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση. Πρόκειται για υποβέλτιστη τακτική που αποβλέπει σε βραχυπρόθεσμα οφέλη, δίχως στρατηγικό σχεδιασμό. Αν σταδιακά πουλάς μικρά κομματάκια των ΔΕΚΟ περνάς πιο εύκολα την αλλαγή ιδιοκτησίας στις οργανωμένες ομάδες συμφερόντων που σε αντιπολιτεύονται, αλλά μειώνεις το υπερτίμημα που θα έπαιρνες αν πουλούσες ένα μεγάλο πακέτο μαζί με τον διευθυντικό έλεγχο. Ο διευθυντικός έλεγχος μιας εταιρείας συνιστά σημαντικό τμήμα της συνολικής της αξίας.

    Η ειρωνεία είναι ότι όσοι σήμερα δικαιολογημένα επικρίνουν τον κ. Αλογοσκούφη για την απώλεια του υπερτιμήματος από την πώληση του ΟΤΕ είναι συνήθως οι ίδιοι που, με τις ακραίες αντιδράσεις τους, αυξάνουν το πολιτικό κόστος για την όποια κυβέρνηση θελήσει να πουλήσει ένα μεγάλο πακέτο μετοχών συν τον διευθυντικό έλεγχο μιας ΔΕΚΟ (όπως συνέβη με τον ΟΤΕ το 1993, αλλά και το 2006) και, άρα, ωθούν τον εκάστοτε υπουργό Οικονομικών στην «ασφαλέστερη, πλην υποβέλτιστη, τακτική των πολλών μικρών μετοχοποιήσεων, την οποία μετά επικρίνουν!

    Βέβαια, τα ίδια και χειρότερα έκαναν και οι κ. Καραμανλής και Αλογοσκούφης όταν ήταν στην αντιπολίτευση, κι αυτό είναι το δράμα της πολιτικής στην Ελλάδα: σε ένα πολωμένο, λαϊκιστικό σύστημα, ο πολιτικός ανταγωνισμός αυξάνει υπέρμετρα το πολιτικό κόστος των οικονομικών αποφάσεων για την κυβέρνηση, με συνέπεια να υιοθετούνται τακτικές βραχυπρόθεσμης απόδοσης, οι οποίες, όμως, μακροπρόθεσμα, μειώνουν τη συνολική αξία των δημόσιων οργανισμών. Ακόμη χειρότερα, ο πολιτικός ανταγωνισμός καταλήγει σε λασπομαχία: μείζονες αποφάσεις των ΔΕΚΟ πολιτικοποιούνται και εκπίπτουν σε φθηνή σκανδαλολογία, με συνέπεια η ποιότητα του πολιτικού λόγου να απομειώνεται και οι θεσμοί να ευτελίζονται. Οι απειλές των κ. Παπανδρέου και Πάγκαλου σήμερα διαιωνίζουν το μοτίβο απειλών που συστηματικά εκστόμιζαν οι κ. Καραμανλής και Εβερτ όταν ήταν στην αντιπολίτευση.


    To ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ, που δεν αναφέρει λόγω σεμνότητας ή φόβου ο αρθρογράφος, αλλά το ΤΟΛΜΑ ο ΓΡΑΦΩΝ, είναι ότι

    οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ μας είναι ΑΘΛΙΟΙ
    ΑΛΛΑ
    ΑΛΛΑ
    ΑΛΛΑ
    ο ΛΑΟΣ ΑΘΛΙΟΤΕΡΟΣ!!!!!!!!!!!!!

    For a fact, κυρίες και κύριοι.

    ReplyDelete
  5. Παρμενίδη, how do you like my address anchoring skills?

    ReplyDelete
  6. @ G 700
    "αν και σήμερα βλέπουμε ότι έχουν πάει όλοι στην παραλία. Άρχισε η ζέστη βλέπεις..."

    NAI
    Θυμάμαι από τα παιδικά χρόνια στην, κάποτε υπέροχη, σήμερα τουρκογύφτικο μαχαλά, Βάρκιζα.
    Τις Κυριακές δεν πηγαίναμε για μπάνιο και κλείναμε ως και τα πατζούρια για να προστατευθούμε από την έφοδο.

    Κάθε Δευτέρα πρωί, η τότε ξέφραγη plage έμοιαζε με ΧΩΜΑΤΕΡΗ και πεδίον μάχης.

    Σε λίγο, όμως, η Χούντα των Συνταγματαρχών έδωσε συντελεστή δόμησης, οπόταν οι συνοικίες απόκτησαν γκαρσονιέρες και δυάρια και η έφοδος των βαρβάρων έγινε ΚΑΘΕΣΤΩΣ.

    ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ πώς καταστρέφεται το περιβάλλον;;;;

    ReplyDelete
  7. Στο προηγουμενο ποστ οι g700 μου εγραψαν πως χρειαζεται ενα new deal εναντια σε ενα κερδοσκοπικο καπιταλισμο...Καθομουν και σκεφτομουν σημερα πως οταν μιλουν οι κομμουνιστες για σοσιαλισμο η συνηθης αποκριση ειναι πως απετυχε αρα δεν εχει νοημα ενα τετοιο πειραμα...Εγω θα ηθελα πραγματικα να μαθω σε ποιο σημειο της ιστοριας του ο καπιταλισμος πετυχε κατι...Επισης ποτε ο καπιταλισμος δεν ηταν αιματοβαμμενος οπως ο σοσιαλισμος των γκουλαγκ κτλ κτλ...Διοτι αν ειναι εντελως ουτοπικη η κομμουνιστικη αντιληψη, τοτε η πιστη σε ενα καπιταλισμο ικανο να δωσει απαντησεις στα προβληματα που ο ιδιος δημιουργει μου φαινεται καθαρη θρησκεια...Ρωταω, ποτε ο καπιταλισμος εδωσε δειγματα πως μπορει να πετυχει...Παρακαλω να εξαιρεσετε τις περιοδους μετα απο τις κρισεις γιατι ειναι γνωστο οτι ακολουθησαν κι αλλες...Παρακαμπτωντας φυσικα και το γεγονος οτι οι επιτυχιες ηταν μικρης και περιορισμενης εμβελειας

    ReplyDelete
  8. Σημερα ο ριζοσπαστης σας εχει αφιερωμα το ειδατε?

    ReplyDelete
  9. Επισης ποτε ο καπιταλισμος δεν ηταν αιματοβαμμενος οπως ο σοσιαλισμος των γκουλαγκ κτλ κτλ...

    ΑΛΛΟ παιδί μου να σου ΣΚΟΤΩΝΕΙ 20 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ο εχθρός
    και
    ΑΛΛΟ να ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ εσυ 20 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ σου!!!!!!!!!!!

    ΧΑΩΔΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑ

    ΧΑΩΔΗΣ

    ΧΑΩΔΗΣ

    ReplyDelete
  10. ΧΑΩΔΕΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΕ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΝΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΣΟΥ...ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΟΥΣ ΚΤΛ ΚΤΛ ΚΟΜΦΟΥΚΙΕ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝ ΣΤΟ Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΑΛΕΣΑΝ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ...ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΣΤΕΙΛΑΝ!!!

    ReplyDelete
  11. To διάβασα το άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ!

    χααααααααααααααααααααααααχαχαχαχαχα

    absolutely superb
    exquisite

    ReplyDelete
  12. Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΕ ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ...ΑΔΕΛΦΙΑ ΣΚΟΤΩΝΑΝ ΑΔΕΛΦΙΑ!!!
    ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΡΩΣΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΑΔΕΛΦΙΑ ΕΙΝΑΙ!!!

    ReplyDelete
  13. Σου τόχω ξαναπεί,

    Ι'm an old whore, while
    YOU are a young one and an amateur!

    ReplyDelete
  14. Ναι ενταξει...Αλλα ακομη περιμενω να παραδεχτεις τη βαρβαροτητα του οικονομικου συστηματος το οποιο λιβανιζεις συνεχεια...Το βλεπω πως εισαι ενα βημα πριν...

    ReplyDelete
  15. Από τo άρθρο (σελίδα 14 της ηλεκτρονικής έκδοσης του Ρ.) του κ. Περικλή Κουρμούλη επιλέγω την ακροτελεύτια παράγραφο

    [oi G700] Συμβάλλουν έτσι [εννοεί οι G700]- στο μέτρο που τους αναλογεί - στη δημιουργία των αναγκαίων για το κεφάλαιο αναχωμάτων, που θα στρέψουν σε ακίνδυνους για το σύστημα δρόμους την εντεινόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια και θα αποτρέψουν τη ριζοσπαστικοποίηση πλατιών εργατικών λαϊκών δυνάμεων.

    Eδώ έχουμε commedia dell' arte!

    ReplyDelete
  16. Το αρθρο δε λεει τιποτε παραπανω απο αυτα που γραφει το ιδιο το blog...Γι αυτο οσες διαφωνιες και αν εχω με το υφος του ριζοσπαστη το υπερασπιζομαι...

    ReplyDelete
  17. @ γιουρι γκαγκαριν
    Polu endiaferousa apopsh auth gia thn krish tou kapitalismou ws aitia, kai malista basikh, tou deuterou pagkosmiou polemou. Mporeis na mou e3hghseis? -Elpizw oxi mesw tou afotismou fascism=capitalism in decay h' dioti merikoi komounistes prin arxisei a polemos 0ewrousan pws to mono sobaro antipalo deos enanti tou Hitler htan h Rwsia tou Stalin. -Prin fusika to Molotov-Ribbentrop Pact, pou toulaxiston ws twra 0ewrousa pws htan enas apo tous katalytes ths arxhs tou polemou...

    ReplyDelete
  18. I'm sorry this has nothing to do with the original post. I was honestly intrigued.

    ReplyDelete
  19. @ ventriloquist

    Your argument is colosssal.

    ReplyDelete
  20. opa, la0os:
    mesw tou afotismou = mesw tou aforismou

    ReplyDelete
  21. Αν αφησουμε τη μαρξιστικη λενινιστικη αναλυση των κρισεων,σου δινω μονο το γεγονος του τεραστιου πολιτικου οπλου που ειχε ο Χιτλερ υστερα απο το κραχ..Το κυρος της Γερμανιας ειχε υποστει τεραστιο πληγμα μετα τη συνθηκη των Βερσαλλιων..Καταλαβαινεις τι πληγμα δεχοταν για αλλη μια φορα υστερα απο την εξαγωγη της κρισης στη Γερμανικη οικονομια..Δεν ειχε παρα να παρει την εξουσια και να αναζητησει το ζωτικο χωρο του γερμανικου ιμπεριαλισμου...Με λεφτα του ιδιου του ιμπεριαλισμου φυσικα..Ετσι γιγαντωσε την πολεμικη βιομηχανια και απλα εκανε αυτο που ολα τα ιμπεριαλιστικα κρατη περιμεναν με ανυπομονησια να κανει..Να τους ανοιξει το δρομο για το ξεκαθαρισμα λογαριασμων και τη λυση των προβληματων που ειχε προκαλεσειη και η μεγαλη κριση...Το τελευταιο για το συμφωνο Μολοτοφ Ριμπεντροπ δε το καταλαβα...Εννοεις οτι η Σ. Ενωση ανοιξε το δρομο στο Χιτλερ και αρχισε ο πολεμος?αν ειναι αυτο σου λεω ξεκαθαρα πως ο Β Παγκοσμιος δεν ειχε αρχη...Ηταν μια διαδικασια σε εξελιξη και η επιθεση του Χιτλερ θα γινοταν ουτως η αλλως..

    ReplyDelete
  22. Κάποιος μεγαλοδημοσιογράφος να μας μιλήσει πέρα από τον ΟΤΕ, και για το νόμο περί ευθύνης υπουργών.

    Αλλά ΟΛΟΙ τσιμουδιά. Ασχολούνται με τον Συν, τις συνεργασίες, τι είπε ποιος, και όλες τις συνήθεις παπαρολογίες...

    ReplyDelete
  23. kala crasha'

    xaaaaaaaaaaaaxaxaxaxaxaxaxaxaxa

    ReplyDelete
  24. Το τελευταίο μου πάει όχι στον vaggelas αλλά στον Γιούρι

    ReplyDelete
  25. To μοίρασμα της Πολωνίας και το σύμφωνο Ρίμπερντροπ-Μολότωφ ήταν η αφορμή και όχι η αιτία.

    Η βασικότερη αιτία έκρηξης του Β' ΠΠ ήταν η εμμονή των Δυτικών δημοκρατιών σε πολιτικές κατευνασμού απέναντι στην επεκτατική πολιτική του Χίτλερ. Όταν είδαν το σύμφωνο ήταν πολύ αργά για να αποτρέψουν οτιδήποτε.

    ReplyDelete
  26. Το ζητημα ηταν ουτως η αλλως πως η κριση στην απροσκοπτη αναπαραγωγη του κεφαλαιου οδηγησε στην περαιτερω στρατιωτικοποιηση των ιμπεριαλιστικων κρατων και στη γενικοτερη επιταχυνση της αναδιαταξης δυναμεων για το μοιρασμα των σφαιρων επιρροης..Ολα τ αλλα ειναι ιστοριες γι αγριους

    ReplyDelete
  27. Kai pali sygnwmh apo tous G700 pou sunexizw me ta asxeta.
    Euxaristw gia tis dieukriniseis ton giouri. Diafwnw me thn analysh sou oti dioti oi germanoi htan plhgwmenoi apo mia sun0hkh (giati mexri tote den eixan kan katalabei oti exasan ton polemo) kai giati h pagkosmia oikonomia perase apo mia katastrofikh krish, htan dikaiologhmenh h antidrash tous na 0eloun na katakthsoun alles xwres. Opws epishs oti gia thn antidrash auth mporei na kathgorh0ei o kapitalismos.
    Mia antidrash analogh me th Rwsikh epanastash einai kati gia thn opoia 0a mporouse na kathgorh0ei o kapitalismos (opws ton antilambanesai esu twra, mallon oxi auto pou einai kai bebaia oxi auto pou biwnan autoi tote).
    Me alla logia den nomizw oti oi germanoi ennoiw0an oti me tis pra3eis tous edinan mia apanthsh sthn apotuxia tou kapitalismou.
    Oso gia ta upoloipa krath ths eurwphs, den nomizw oti anupomonousan gia 3eka0arisma twn logariasmwn, afou opws h3eran kai opws apodeixthke oi oikonomies tous dialu0hkan olosxerws (gia na mhn pw gia an0rwpines zwes).
    Kai gia na diaballw ton komfoukio, pou olo me kolakeuei kai exei arxisei na me kanei na ais0anomai asxhma, h oikonomia ekeinh pou ta phge proklhtika kala kata ton WWII htan h amerikanikh. Kati gia to opoio dustuxws den mporw na tous kathgorhsw. Mporw omws na tous kathgorhsw giati meta, ki enw eixan thn eukairia na boh0hsoun ton Attlee ths agaphmenhs mou Agglias na dhmiourghsei ena polu wraio koinwniko kratos, autoi ton/thn gamhsan me to "gamodaneio" pou tous edwsan kai pou apoplhrwsan molis ton Dekembrio tou 2006!

    Molotov-Ribbentrop Pact = katalyths, oxi aitia!

    Auta loipon. Den exw na pw tipote allo kai den 0a sunexisw se auto to 0ema giati ola auta einai entelws ektos 0ematos. Sorry G700. Sto mellon 0a prospa0w na eimai "entos".
    Kai sorry gia ta trisa0lia Greeklish mou (ta opoia einai o logos pou protimw ta agglika)

    ReplyDelete
  28. don't worry, keep blogging.

    Ενημερωτικά, αύριο το πρωί θα απαντήσουμε και στο άρθρο του Ριζοσπάστη με σχετικό ποστ.

    Γιούρι, χρειάζεται ένα new deal ενάντια στον ανεξέλεγκτο και άπληστο χρηματηστικό πρωτίστως καπιταλισμό...Όμως με τον ίδιο τρόπο που είναι αφελές να πιστεύει κάποιος ότι η φιλελεύθερη οικονομία θα λύσει τα πάντα φτιάχνοντας πιστά αντίγραφα ανά την υφήλιο και οδηγώντας την ιστορία σ' ένα τέλος , έτσι είναι ουτοπικό και αβάσιμο να πιστεύουμε ότι η σοσιαλιστική ουτοπία συνιστά το new deal. Ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας ανακατατάξεων και τα ιδεολογικά εργαλεία της βιομηχανικής εποχής μάλλον θα πάρουν την κατηφόρα.

    ReplyDelete
  29. ήδη συμβαίνει αυτό

    ReplyDelete
  30. ΝΑΙ, ΝΑΙ

    Η Ελλάδα μας (πώς σας αρέσει το "μας") έχει ανάγκη ενός Contrat (F)ofial - έτσι, για να ΜΗ μας έρθει ουρανοκατέβατη καμμιά αγωγή από τον Jean Jacques Rousseau για κλποπή πνευματικής ιδιοκτησίας.

    ReplyDelete
  31. @ Κομφούκιος

    Σχετικά με το άρθρο του Τσούκα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

    Τσούκας:"Οσοι στο ΠΑΣΟΚ διερωτώνται γιατί η κυβέρνηση πουλάει σήμερα τον ΟΤΕ, βολικά ξεχνάνε ότι η αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή είχε συμπεριληφθεί στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Σημίτη το 2001. Ο σχετικός προβληματισμός υπήρχε από τότε, δεν είναι καινούργιος."

    Don: Ο αρθρογράφος αγνοεί είτε ακούσια είτε εκούσια τον ορισμό της έννοιας "στρατηγική συμμαχία". Για να είμαι σύντομος, αυτό που σίγουρα δεν συμβαίνει σε μία στρατηγική συμμαχία είναι η εξαγορά του ενός από τον άλλο "εταίρο" και η περίληψη των οικονομικών αποτελεσμάτων του ενός στους ενοποιημένους λογαριασμούς του άλλου. Αυτό είναι 100% καρατσεκαρισμένο (που θα έλεγε και η συγχωρεμένη).

    Τσούκας: "Το νέο στοιχείο σήμερα είναι η απροσδόκητη εξαγορά του 20% του οργανισμού από τη MIG, και το δυναμικό στρατηγικό παίγνιο που αυτή δημιούργησε. Το γεγονός ότι το μεγαλύτερο υπερτίμημα από την παραχώρηση της διοίκησης του ΟΤΕ στη D.T. το εισπράττει, στην ουσία, η MIG και όχι το ελληνικό κράτος, δείχνει για μια ακόμη φορά ότι το ελλαδικό πολιτικό σύστημα είναι ανίκανο να προσθέσει αξία στους δημόσιους οργανισμούς".

    Don: Ωστόσο, παραλείπει να συμπληρώσει ότι το ελλαδικό πολιτικό σύστημα, δύναται να προσθέσει αξία στους δημόσιους οργανισμούς όταν μέρος αυτών μπορεί να πωλείται από ιδιώτες και όταν το οικονομικό όφελος το καρπούται ο εκάστοτε ιδιώτης που πραγματοποιεί την πώληση. Γιατί άλλως οι Γερμανοί να αγοράσουν τις μετοχές του ΟΤΕ από την MIG καταβάλλοντας ένα διόλου ευκαταφρόνητο premium, αn δεν ήταν σίγουροι εκ των προτέρων ότι θα αποκτούσαν και το υπόλοιπο ποσοστό που χρειάζονταν plus bonus το management της επιχείρησης.
    Μόνο οι διαβεβαιώσεις της ελληνικής κυβέρνησης και του magician Alogoskoufis μπορούσαν να κάνουν ένα τέτοιο deal πραγματικότητα.

    Αναρωτιέμαι, θα μπορούσε ο Αλογοσκούφης να μεσολαβήσει και για μένα που θέλω να πουλήσω 2500 κομμάτια ΟΤΕ στους Γερμανούς να μου τα πάρουν με 50ευρώ το κομμάτι???????

    Υπάρχει commission για κάτι τέτοιο????????

    Οι κανόνες διαφάνειας δεν υπαγορεύουν σε τέτοιες περιπτώσεις εξαγοράς (και όχι στρατηγικής συμμαχίας) την πρακτική της "Δημόσιας Πρότασης προς τους Μετόχους"???? (Βλέπε εξαγορά από MIG της Vivartia - Δημόσια Πρόταση 25ευρώ το κομμάτι και όσοι πιστοί προσέλθετε,...και πλήθος άλλων). Οι άλλοι ιδιώτες μέτοχοι του ΟΤΕ, είμαστε μούλοι ή κατουρήσαμε στο πηγάδι??????

    Αν ο Βγενόπουλος επιζητά ισότιμη αντιμετώπιση απέναντι στους πολιτικούς, γιατί να μην ζητήσω κι εγώ έναντι του Βγενόπουλου....??

    Πουλάω κι εγώ στην τιμή που πούλησε ο Βγενόπουλος και απιτώ από τον Αλογοσκούφη να μου βρει πωλητή και άνευ απιτήσεως αμοιβής.

    Υ.Γ.1:
    Τι μπουρδέλο Κράτος έχουμε....???

    Υ.Γ.2:
    Η Μπουρμπούλια που είναι ρε παιδιά....????

    ReplyDelete
  32. @ don
    Οι κανόνες διαφάνειας δεν υπαγορεύουν σε τέτοιες περιπτώσεις εξαγοράς (και όχι στρατηγικής συμμαχίας) την πρακτική της "Δημόσιας Πρότασης προς τους Μετόχους"???? (Βλέπε εξαγορά από MIG της Vivartia - Δημόσια Πρόταση 25ευρώ το κομμάτι και όσοι πιστοί προσέλθετε,...και πλήθος άλλων). Οι άλλοι ιδιώτες μέτοχοι του ΟΤΕ, είμαστε μούλοι ή κατουρήσαμε στο πηγάδι??????

    ΠΡΕΠΕΙ να καταλάβεις τούτο. Εφ όσον ΔΕΝ υπάρχει δόλος, ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ, η Μαίρη που έχει 10 ονομαστικές ή ανώνυμες μετοχές της εταιρείας Α, μπορεί να μου τις ΠΩΛΗΣΕΙ ιδιωτικώς. ΣΥΜΦΩΝΩ, βέβαια, μαζί σου πως υπό φυσιολογικές συνθήκες ΑΥΤΟ δεν συμβαίνει (και για μεγάλα ποσοστά μετοχών ίσως και να απαγορεύεται). Δηλαδή, αγοράζω μέσα από την ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ διαδικασία, όπου η ΤΙΜΗ ορίζεται ανά δευτερόλεπτο ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ από την προσφορά ΚΑΙ την ζήτηση. ΕΑΝ, λοιπόν, ο κ. Βγενόπουλος είχε αρχίσει να ΑΓΟΡΑΖΕΙ μέσα από την χρηματιστηριακή διαδικασία, θα είχες, ίσως, πουλήσει και συ και ίσως βγάλει κέρδος, ή αν κινείσαι όπως η πλειοψηφία των Ελλήνων ΑΓΟΡΑΣΕΙ στα ΥΨΗ και μετά πουλήσει στο ΝΑΔΙΡ, λόγω πανικού.
    Στην Αμερικανική ΧΡΗΜΑΤΑΓΟΡΑ, αυτό που λες ΤΗΡΕΙΤΑΙ με ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΥΛΑΒΕΙΑ και ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ ο ΜΙΚΡΟ-ΜΕΤΟΧΟΣ, αλλά

    χρυσέ μου άνθρωπε, εσυ ζεις στην Ελλάδα

    besides,

    τους Αμερικανούς τους θεωρείς ηλιθίους και καπιτάλες ούτως ή αλλέως.
    Λοιπόν, μια χαρά είσαι με "σοσιαλισμό" του ΠΑΣΟΚ και "λαϊκισμό" του Καραμανλή.

    ΑΥΤΑ ΑΞΙΖΕΙΣ, ΑΥΤΑ ΕΧΕΙΣ
    και
    ΑΥΤΑ ΘΑΧΕΙΣ

    διότι είσαι

    ΑΜΑΘΗΣ και ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΟΣ

    ReplyDelete
  33. @ Κομφούκιος

    O αμαθής και κουτοπόνηρος Έλληνας λοιπόν (για να μαθαίνεις) έχει ξεσκιστεί στα IPO's στο χρηματιστήριο σας και τα φράγκα σας συμπεριλαμβανομένων μεγάλου μέρους εκείνων που προέρχονται από τους πονηρούς τραπεζίτες σας, τα έχει κάνει βαπόρια σε όλη την Ανατολική Ασία, μεταφέροντας τον πλούτο σας στην Κίνα, στο Βιετνάμ και στην Κορέα.
    Σας έχει δε στεγνώσει την αγορά τόσο πολύ, που η μια τράπεζά σας φοβάται να δανείσει στην άλλη (δες την Citi που καταφεύγει στην λιανική με καταθετικό επιτόκιο άνω του 5% όταν η διατραπεζική στην Ευρώπη είναι λίγο πάνω από το 4%) και η FED σε πανικό καταφεύγει σε μέτρα άκρατου προστατευτισμού για να προστατεύσει μία από αυτές χωρίς ταυτόχρονα να διαμαρτύρεται ούτε μία ανταγωνίστρια φοβούμενη μην τυχόν την μπατάρει και εκείνη το απόνερο που θα κάνει το τυχόν "κανόνι".

    Πως την πατήσατε έτσι ρε αμερικανάκια......???
    Ποιοι σας φάγαν τα φράγκα βρεεεεεεε!!!!

    Και όπως λέει το άσμα:
    "Όπου κι αν πας - Όπου κι αν πας,
    εδώ παπάς - εκεί παπάς"
    Δεν το κάνεις διασκευή σε dixie, θα κάνεις σουξέ στη NOLA.

    ReplyDelete
  34. Κομφούκιος said..

    "ΠΡΕΠΕΙ να καταλάβεις τούτο. Εφ όσον ΔΕΝ υπάρχει δόλος, ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ, η Μαίρη που έχει 10 ονομαστικές ή ανώνυμες μετοχές της εταιρείας Α, μπορεί να μου τις ΠΩΛΗΣΕΙ ιδιωτικώς. ΣΥΜΦΩΝΩ, βέβαια, μαζί σου πως υπό φυσιολογικές συνθήκες ΑΥΤΟ δεν συμβαίνει (και για μεγάλα ποσοστά μετοχών ίσως και να απαγορεύεται). Δηλαδή, αγοράζω μέσα από την ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ διαδικασία, όπου η ΤΙΜΗ ορίζεται ανά δευτερόλεπτο ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ από την προσφορά ΚΑΙ την ζήτηση."

    O δόλος ψηλαφείται αν σκεφτείς ότι ακόμα και αν ακόμη επρόκειτο για εξωχρηματιστηριακή συναλλαγή, δεν θα έπρεπε να είχε εμπλακεί το ελληνικό δημόσιο μέσω του λειτουργού του, Υπουργού Οικονομίας, ούτε καν με δηλώσεις άμεσες ή έμμεσες που διοχετεύτηκαν μέσω "παπαγάλων" και άλλων φερεφώνων....

    Απορία εκφράζω
    Που είναι όλοι αυτοί που φώναζαν για το έγκλημα του χρηματιστηρίου που συντέλεσε το ΠΑΣΟΚ?????

    ReplyDelete